روی قبرم بنویسید کبوتر شد و رفت

 

                                  زیر باران غزلی خواند ، دلش تر شد و رفت 

 

 

 

 

 

چه تفاوت که چه خورده است غم دل یا سم

 

                                   آنقدر غرق جنون بود که پر پر شد و رفت 

 

 

 

 

 

روز میلاد  ، همان روز که عاشق شده بود

 

                                    مرگ با لحظه ی میلاد برابر شد و رفت  

 

 

 

 

 

او کسی بود که از غرق شدن می ترسید

 

                                     عاقبت روی تن ابر شناور شد و رفت 

 

 

 

 

 

هر غروب از دل خورشید گذر خواهد کرد

 

                                پسری ساده که یک روز کبوتر شد و رفت

 

پیش ازتو آب معنی دریا شدن نداشت  

شب مانده بود و جرئت فردا شدن نداشت 

بسیار بود رود در آن برزخ کبود  

اما دریغ زهرهٔ دریا شدن نداشت 

در آن کویر سوخته، آن خاک بی بهار  

حتی علف اجازهٔ زیبا شدن نداشت 

گم بود درعمیق زمین شانهٔ بهار  

بی تو ولی زمینهٔ پیدا شدن نداشت 

دلها اگر چه صاف ولی از هراس سنگ  

آیینه بود و میل تماشا شدن نداشت 

چون عقده‌ای به بغض فرو بود حرف عشق  

این عقده تا همیشه سر وا شدن نداشت

سلام سلام سلام دوستان من بعد از 2 سالو اندی اومدم به وبم سرزدم خاطرات برام زنده شد  خیلی از دوستام نبودن دلم بدجور گرفت